ปล่อยตัวจากงาน...เสาะหาบ้านในฝัน

       แอ่นแอ๊น!!!!!มาแล้วเจอซะที...บ้านหลังที่สาม สุดท้ายก็มาสะดุดกะโครงการศุภาลัย ได้ยินชื่อเค้ามาน๊านนานนนนน...ลุ้นอยู่ว่า ใจด้านซ้ายหรือขวาจะชนะกันแน่ โครงการนี้ห่างจากบ้านเดิมประมาณ 200-300 เมตรเองนะ ตรงกะใจด้านขวาที่เรารอคอย มิใช่เหรอ อีกใจด้านซ้ายก็คิดแบบคนไม่อยากมีหนี้ (คนมันไม่เคยมีหนี้นี่นะ) เคยกิน เคยใช้เงินแบบไม่ต้องแบ่งให้ธนาคาร ใช้เงินแบบไม่ต้องวางแผนมานานร่วม 50 ปี  คิดดูนะต้องทำใจขนาดไหนถึงตัดสินใจพาคุณสามีเข้าเยี่ยมชมโครงการ และบ้านตัวอย่าง

   โห!!!คนจองกันเพียบจนเหลือบ้านหลังท้ายๆของโครงการ ตายๆๆๆๆอยู่ใกล้ซะป่าว คุยกะเซลล์ขายบ้าน คุยไปคุยมา คุณสามีผู้เอาใจภรรยาก็คิดคำนวณถึงแผนการบริหารเงิน คิดไปคิดมาสุดท้ายก็ตกลงจองกันวันนั้นเลย ได้แปลงบ้านเลขที่ 99  (ซึ่งต่อไปจะเป็นบ้านเลขที่ 88/99) ป๊าปแล้วสิ...ใจด้านขวาชนะขาดลอย  ได้เป็นหนี้สมใจ ก็อยากมีบ้านใหม่และใหญ่กว่าเดิมนี่ วางแผนผ่อนนานเอาแค่ 10 ปีก็พอ สงสารคุณสามีที่ต้องทำงานหนักรับภาระผ่อนให้ เนื่องจากตัวเราลาออกจากงานที่โรงพยาบาลโดยขอรับบำนาญรายเดือนแทน เพราะวางแผนไว้ว่าจะทำงานแค่ระยะ 25-26 ปี เพียงพอแล้ว ณ.เวลานั้นลูกสาว 2 คนก็เรียนจบเข้าทำงานแล้วด้วยเหมือนกัน หมดภาระไปเปลาะหนึ่งแล้ว ขอใช้ชีวิตยามว่างที่เหลือเพื่อดูแลครอบครัวและคนที่เรารักดีกว่า อีกสาเหตุหนึ่งที่เป็นเหตุให้ลาออกก็เพื่อจะมาดูแลสุขภาพตัวเองบ้าง