เรียงความวันพ่อ : เรื่อง พ่อของแผ่นดิน
พ่อบอกพ่อสอนเราหลายอย่าง เว้นอยู่อย่างเดียวที่พ่อไม่เคยบอก ก็คือ “ ให้เราทุกคนรักพ่อ ” แต่เราก็รู้สึกด้วยหัวใจเราเองจากสิ่งที่พ่อทำ
เราเคยสงสัยรึเปล่าว่า ทำไมเราเกิดมาต้องมีพ่อทั้งสองคน? ซึ่งเราทุกคนชาวไทยมีพ่อคนนี้เป็นพ่อเหมือนอย่างเรา พ่อที่เราพูดถึงอยู่นี้ก็คือ ก็คือ พ่อหลวงของทุกๆคน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านทรงเป็นมากกว่าพระมหากษัตริย์ เพราะทรงเป็นพ่อ และทรงเป็นมากยิ่งกว่าพ่อ และทรงให้มากกว่าชีวิต พ่อคนเป็น ผู้คิด ผู้สร้าง หลักนำใจเพื่อใช้ชีวิตให้เรารู้จักเพียงพอ ให้เรารู้จักถูกผิด ตามเส้นทางชีวิตของพ่อ ในหลวงของเราทรงงานหนักมาโดยตลอด สิ่งที่พ่อทำก็เพื่อความสุขของประชาชนชาวไทย พ่อหลวงเข้าถึงประชาชนทุกหมู่เหล่า ทรงห่วงใยและให้ความช่วยเหลือประชาชนในหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง สอนให้เราบริหารจัดการ ให้อยู่อย่างพอเพียงตามอัถภาพของแต่ละคน เมื่อน้ำท่วมก็หยิบยื่นความช่วยเหลือมาโดยตลอด และเมื่อเกิดภัยแล้งพระองค์ก็ทรงมีโครงการฝนเทียม เพื่อแก้ไขภัยแล้งให้กับประชาชนชาวไทย เพื่อให้มีน้ำใช้ น้ำบริโภค น้ำเพื่อใช้ในการเกษตร ทำให้ประชาชนมีอยู่มีกิน มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น สิ่งที่พ่อทำก็เพื่อความสุขสบายของลูกๆของพระองค์ พ่อทรงเหนื่อยเรารับรู้ได้ แต่พระองค์ไม่เคยตรัสเลยสักคำว่า “เหนื่อย” จนบางครั้งเราก็อดคิดไม่ได้ว่า เราทำงานยังรู้สึกเหนื่อย แล้วพ่อหลวงล่ะทรงงานมากกว่าเราเป็นล้านเท่า พ่อจะเหนื่อยสักแค่ไหน พ่อเคยพักบ้างไหม เพราะที่เราเห็นกันทุกวัน พระองค์ทรงมีพระราชกรณียกิจมากมาย วันหนึ่งๆต้องเสด็จไปไม่รู้กี่ที่ สิ่งที่พ่อทำ พ่อให้เรา มันบรรยายไม่ถูก แต่เชื่อว่าลูกๆทุกคนรับรู้มันด้วยใจ จะมีลูกคนไหนในผืนแผ่นดินไทยนี้ที่จะไม่รักพ่อบ้าง? เพราะสิ่งที่เราเห็นมันก็ยืนยันได้ว่า พ่อรักลูกทุกๆคนอย่างหาที่สุดไม่ได้ สำหรับดิฉัน รักพ่อหลวงเพราะพ่อทรงสอนให้ดิฉันรักตัวเอง ตั้งแต่การใช้ชีวิตที่ถูกที่ชอบ พ่อมีธรรมะ การประกอบสัมมาอาชีวะ การรู้จักความพอเพียงและพอดี รักที่พระองค์ทรงสอนให้ดิฉันรักคนอื่น(พี่น้องร่วมแผ่นดิน) โดยปราศจากอคติ และไม่คำนึงถึงความแตกต่าง ไม่ว่าจะด้วยเรื่องเชื้อชาติ ศาสนา ฐานะทางสังคม แม้กระทั่งลัทธิทางการเมือง รักพ่อที่ทรงสอนให้ดิฉันรักธรรมชาติ รักป่าไม้ รักต้นน้ำลำธาร รักผืนดิน รักสิ่งแวดล้อมรวมทั้งสัตว์ต่างๆ ดิฉันรักพ่อหลวงก็เพราะพระองค์ทรงสอนให้ดิฉันรักและภูมิใจที่เกิดมาเป็นคน ไทย ในชาติไทยที่มีความร่มเย็นเป็นสุขด้วยพระบารมีปกเกล้าฯ พระบารมีที่เกิดจากน้ำพระราชหฤทัย น้ำพักน้ำแรง มันสมอง หยาดเหงื่อ ของพระองค์ ตลอดระยะเวลากว่า 60 ปีที่ครองราชย์ พระเมตตาของพระองค์เปี่ยมล้นมากยิ่งนัก พ่อทำเพื่อลูกมากมายเพียงนี้ แล้วทำไมดิฉันถึงไม่รักพ่อหลวงล่ะคะ
ภูมิใจและดีใจที่เกิดมาเป็นลูกของพ่อหลวง สิ่งที่ลุกจะตอบแทนให้พ่อ มันคงเทียบเท่ากับสิ่งที่พ่อ ทำให้ลูกไม่ได้ แต่ลูกคนนี้ขอสัญญาว่าจะเป็น “คนดี” ให้พ่อภูมิใจ จะเดินตามเส้นทางของพ่อและลูกจะขอเป็นข้าฯฝ่าพระบาทของพ่อทุกชาติไปวันนี้ สิ่งที่ลูกอยากบอกพ่อก็คือ “ ถึงพ่อจะไม่เคยบอกเคยสอนให้รักพ่อ แต่ลูกก็รักพ่อสุดขั้วหัวใจของลูกจริงๆพ่อ”
เครดิต : น.ส.ปวีณา อินทะปัญญา ผู้ได้รับรางวัลที่ 2
ที่มา : http://www.vibhavadi.com
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
ข้าพเจ้าขอน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ และร่วมถวายความอาลัย
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ
23 ตุลาคม 2559
มีกลอนอาลัย พ่อหลวงของปวงชนชาวไทย มาให้ทุกท่านได้อ่านกันด้วยค่ะ เพื่อน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณที่พระองค์ทรงประโยชน์คุณาณูปการต่อแผ่นดินไทยเกินจะคณานับค่ะ
สำหรับกลอนดังกล่าวนี้ เป็นบทกลอนจากเว็ปไซต์ http://aromklon.com/index.php?topic=5838/ ต้องขอขอบพระคุณผู้แต่งในเว็ปไซต์ aromkon.com นะค่ะที่แต่งบทกลอนดีๆให้เราได้รำลึกถึงพระองค์ท่านอยู่ตลอดเวลา
ฟ้าร้องไห้ร้องหาอาลัยรัก
นึกพระพักตร์ทรงเคยแย้มเกษมศรี
แปดสิบเก้าชันษาเนิ่นนานปี
พระทรงมีคุณล้นเกล้าเหนือเผ่าไทย
มาวันนี้พ่อหลวงล่วงลับแล้ว
พระองค์แก้วเทวดาที่อาศัย
ช่วยรับเสด็จพระองค์สู่(สวรรค์)คาลัย
เหล่าไพร่ฟ้าขอเทิดไว้ตลอดกาล
ผู้แต่ง ต้นตระกานต์
-----------------------------------------------------
ขอแผ่นดินร่มเย็นดังเป็นอยู่
คอยค้ำชูปวงไทยให้พ่อปลื้ม
รักษาชาติศาสนาอย่าได้ลืม
หยิบและยืมปันน้ำใจให้แก่กัน
คำพ่อสอนกลอนเขียนเรียนไม่หมด
จำและจดดำเนินไปให้คงมั่น
รู้จักตนพอเพียงเลี้ยงชีวัน
ลูกตั้งมั่น..ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
ผู้แต่ง ต้นตระกรานต์
-----------------------------------------------------------------------
เดินตามรอยมิท้อคำพ่อสอน
อย่านิ่งนอนความรู้ชูชาติให้
พัฒนาแคว้นเขตประเทศไทย
ปณิธานยิ่งใหญ่ได้รู้ทำ
ยึดแนวทางอย่างนี้หลายปีแล้ว
ปลูกฝังแนวรากไทยให้คมขำ
ใช่แค่จดเอาจิตมาคิดจำ
แต่เราย้ำเราเริ่มเพิ่มวิชา
อยู่กับดินเห็นดินเป็นขุมทรัพย์
มองแล้วจับวิเคราะห์เพาะคุณค่า
เมื่อปลูกพืชมิได้..ใช้ปัญญา
แก้ปัญหากันไปไม่นิ่งนอน
เห็นเนื้อที่ทำกินสิ้นประโยชน์
เปลี่ยนให้เป็นรุ่งโรจน์เอาไว้ก่อน
แบ่งออกเสียสี่ส่วนชวนแบ่งทอน
แล้วเสริมซ้อนทฤษฎีใหม่ได้ทำกิน
เศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงชีพรอด
พึ่งตนเองตลอดปลอดหนี้สิ้น
พอประมาณมีเหตุผลบนอาจิณ
ภูมิคุ้มกันถวิลจึงดีงาม
ได้ดึงหลักแนวทางทั้งสามนี้
มาหลายปีเป็นบาทบทหมดคำถาม
แล้วปลูกรากแผ่นดินเติมถิ่นตาม
บนนิยามของพ่อขอต่อเอย
ผู้แต่ง สิริวตี จะขอเดินตามรอยเบื้องพระยุคลบาท ตราบชีวิตข้าพเจ้าจะหาไม่
----------------------------------------------------------------------------
วูบรวี สิ้นแสง แห่งสยาม
วูบระวาม หมองหม่น กมลผวน
หวาดสลด หมดหวัง ดั่งเรรวน
ทั่วทั้งมวล หวนเห ดั่งเรไร
เคยสว่าง กลางทรวง ปวงมนัส
เคยสวัสดิ์ อำรุง ผดุงไสว
ซึ้งวลี สดับ จับห้วงใจ
ห้อมหทัย ระยับ จับห้วงจินต์
ไม่มีแล้ว ธำรง ธ ทรงเกื้อ
ไม่มีเหลือ ทวยไทย ให้ถวิล
แห้งเหือดหาย รายรด จรดผืนดิน
พังพาบภินท์ เบียดบด จรดผืนแดน
หากเหลือเคียง (พระราช)ดำรัส ทรงตรัสไว้
หากเหลือใคร ยึดมั่น รำพันแหน
เชิดชูไทย สฤษดิ์ สถิตแมน
ดุจตัวแทน บูชิต สถิตมาน
ปวงข้าพระพุทธเจ้า ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ข้าพเจ้า นามปากกา Soul Searcher
-----------------------------------------------------------------------------
ต้องขอขอบพระคุณผู้แต่งในเว็ปไซต์ http://aromklon.com/index.php?topic=5838/ นะค่ะที่แต่งบทกลอนดีๆให้เราได้รำลึกถึงพระองค์ท่านอยู่ตลอดเวลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น