พุดศุภโชค

บางท่านเรียก “พุดศรีลังกา” เป็นไม้พุ่มเตี้ย สูงไม่เกิน 1.5-2 ฟุต แตกกิ่งก้านต่ำ หนาแน่น ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเวียนสลับถี่บริเวณปลายกิ่ง ใบเป็นรูปใบหอก ปลายแหลม โคนสอบ หรือป้าน ใบมีขนาดเล็กกว่าใบพุดทั่วไป เป็นสีเขียวสด เวลาใบดกจะเป็นพุ่มหนาแน่น สามารถตัดแต่งให้อยู่ในรูปทรงที่ต้องการได้สวยงามมาก


ดอก ออกเป็นช่อกระจุกที่ปลายยอด แต่ละช่อประกอบด้วยดอกย่อย 5-7 ดอก ลักษณะดอกโคนเชื่อมกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็นกลีบดอก 5 กลีบ ปลายกลีบแหลมเหมือนดาว มีกลีบดอกชั้นเดียว สีขาวสดใส ไส้กลางดอกเป็นสีเหลือง ดอกบานเต็มที่เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1.5 นิ้วฟุต ไม่มีกลิ่นหอม

ข้อเด่นของพุดชนิดนี้คือ จะมีดอกดกไม่ขาดต้นแม้แต่วันเดียว จึงดูสวยงามสดใสตลอดเวลา ขยายพันธุ์ด้วยการตอนกิ่ง แต่ปักชำก็น่าจะได้นา ..ไว้ต้องลอง

การปลูกนั้นสามารถปลูกลงกระถางขนาดกว้างประมาณ 10 นิ้วฟุต ทำทางระบายน้ำก้นกระถางให้ดี รดน้ำพอชุ่มเช้าเย็น มีแสงแดดส่องถึงตลอดวันจะดีมาก เนื่องจากต้น “พุดศุภโชค” หรือ “พุดศรีลังกา” เป็นไม้ชอบแดดจัด แต่กลับไม่ต้องการน้ำมากมายเกินไป ดังนั้นช่วงฤดูฝนจะเป็นปัญหา ถ้าปลูกลงดิน หากโดนฝนมากและดินระบายน้ำไม่ดี  คงต้องสังเกตดินที่ปลูกชื้นแฉะเกินไปหรือไม่ อาจใช้วิธีการพรวนดินบริเวณโดยรอบให้โปรงขึ้น

ต้นที่บ้านก็เคยใบเหลืองร่วงเกือบหมดต้น เพราะการให้น้ำมากไป เลยทำการพรวนดิน และดินที่ปลูกก็ใช้ดินใบก้ามปู หลังจากนั้นไม่นานก็แตกใบใหม่กลับมาสวยงามอีกครัง

การให้ปุ๋ยและการบำรุงก็ใส่ปุ๋ยมูลสัตว์จำพวก ขี้วัวหรือขี้ควายแห้งโรยกลบฝังดินรอบโคนต้น 15 วันครั้ง จะทำให้มีดอกไม่ขาดต้น และดอกดกดูแพรวพราวคล้ายดาวสีขาวกระจายสวยงามมากเลยทีเดียวเชียว อ้อ!!!ลืมบอกไป ระวังด้วยนะคะหนอนผีเสื้อตัวเขียวๆแบบชีเมจูได๊ 555มันกินใบจนหมดต้นเลยล่ะ ถ้าไม่คอยตรวจหลังใบ เราต้องคอยดูว่ามีขี้มันหล่นใต้ต้นมั๊ย ถ้ามี???จำไว้เลยตามหามันมาทำลายไม่งั้นเหลือแต่ต้น ใบโกร๋นเลยนะขอบอก...เราเจอมาแล้วล่ะ ไอ้ตัวกินใบ

วันนี้พอก่อนเดี๋ยวต้องไปเดินส่องหลังใบ หาเจ้าตัวเขียวๆซะหน่อย เจอกันครั้งหน้า จะไปหาข้อมูลของดอกไม้สีม่วงที่แสนบอบบาง บานแค่ช่วงเช้า สายๆก็โรยรา ร่วงหล่นจากต้น...ต้อยติ่งเทศมาให้อ่านกันค่ะ